Genewa
Genewa

„Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie…”

W najstarszym wyznaniu wiary chrześcijańskiej – Składzie Apostolskim – wyznajemy/czytamy właśnie tą prawdę.

Czy wierzę w „świętych obcowanie”? Obcowanie, czyli współodczuwanie, bycie ze świętymi blisko, bratanie się? Czy wierzysz, że możesz zbratać się ze świętym? Nie tylko tym, który jest już w niebie. Święci to błogosławieni z Ośmiu Błogosławieństw i Ci którzy pokładają w nim swoje nadzieje. Cała rzesza zwyczajnych niezwyczajnych ludzi takich jak Ty i ja. Z tego samego bloku, ulicy, wioski, miasta. Siedzących obok, albo właśnie mijanych.

Czy wierzysz w „świętych obcowanie”?

Jeśli tak, to pomyśl jak bardzo zmienia to rzeczywistość! Tą widzialną i niewidzialną.

Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty. ( 1J 3,3 )

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie”. ( Mt 5,1-12a )