Stacja XI – Przybicie Jezusa do krzyża.
„Ukrzyżowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać. A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowali (…). Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Tak wypełniło się słowo Pisma: W poczet złoczyńców został zaliczony”. (Mk 15,24; 27-28).
„Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga”. (Ga 2,19-21).
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja XII – Pan Jezus umiera na krzyżu.
„Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; moje szaty dzielą między siebie i los rzucają o moją suknię. Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka; Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!”(Ps 22, 17-20)„Eli, Eli, lema sabachthani? – to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?” (Mt 27,46b)„Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Po tych słowach wyzionął ducha.” (Łk 23,44-46).
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja XIII – Zdjęcie Pana Jezusa z krzyża.
„Aby ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat (…) Żydzi prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda (…). Potem Józef z Arymatei, który był uczniem Jezusa, lecz ukrytym z obawy przed Żydami, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. A Piłat zezwolił.” (J 19,31-34; 37-38)
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.
Stacja XIV – Złożenie Pana Jezusa w grobie.
„Pod wieczór przyszedł zamożny człowiek z Arymatei, imieniem Józef (…), udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Wówczas Piłat kazał je wydać. Józef zabrał ciało, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł. Lecz Maria Magdalena i druga Maria pozostały tam, siedząc naprzeciw grobu (…). Nazajutrz (…) arcykapłani i faryzeusze (…) poszli i zabezpieczyli grób, opieczętowując kamień i stawiając straże”.(Mt 27,57-66).
Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami.