Stacja I – Pan Jezus na śmierć skazany.

„Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów. Chełpi się, że zna Boga (…). Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo – jak mówił – będzie ocalony” (Mdr 2,12-13.20).

„Piłat usiłował Go uwolnić. Żydzi jednak zawołali: «Jeżeli Go uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara (…). Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa (…) i wydał Żydom, aby Go ukrzyżowano” (J 19,12.16).

Ecce homo, Antonio Ciseri, Wikipedia

Żołnierze zaprowadzili Go do wnętrza pałacu, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia, włożyli Mu na głowę.  I zaczęli Go pozdrawiać: «Witaj, Królu żydowski!»  Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając, oddawali Mu hołd. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty. (Mk 15, 16-20)

Bloch Carl, Christ with Mocking Soldier, 1865-1879

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami

Stacja II – Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.

Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować (Mk 15, 20)

Leonardo da Vinci, Christ carrying the Cross, Wikipedia

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami

Stacja III – Pan Jezus upada pod krzyżem.

Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści*, a myśmy Go za skazańca* uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. (Iz 53, 4)

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami

Stacja IV – Pan Jezus spotyka swoją Matkę.

Symeon (…) rzekł do Maryi, Matki Jezusa: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją dusze miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. (Łk 2, 34-35).

znalezione w sieci

Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami. I Ty, Któraś współcierpiała, Matko Bolesna, przyczyń się za nami!