Ta książka to fantastyczna narracja, mistrzostwo słowa. Tragiczna historia opowiedziana fantastycznym językiem. Struktura opowieści wciągająca i róźnorodna. Już dawno nie czytałam tak dobrej prozy. Zakazana miłość, wojna, rodzinne relacje w obliczu zagrożenia, spotkania zmieniające nieodwracalnie spotykających się, przebaczenie. Współczesność miesza się z przeszłością, młodniejąca starość i starzejąca się młodość. Ta historia może być prawdziwą, takich wiele w małych wioskach Podlasia. Jak sam autor pisze: „Jakiekolwiek podobieństwo do rzeczywistych miejsc, osób, wydarzeń i drugiej wojny światowej jest zamierzone, a także kompletnie nieuprawnione”. Jej smutek byłby dla mnie trudny do zniesienia, gdyby nie język, który go wypowiada.
Gorąco polecam!
